Nova knjiga pesama Stevana Tontića Hristova luda upravo je objavljena u izdanju Arhipelaga u pesničkoj ediciji Element. Sačinjena od šest obimnih ciklusa, Tontićeva pesnička knjiga istražuje prostore egzistencijalnog iskustva, ali i književnih i filozofskih tradicija koje se takođe doživljavaju kao deo ličnog iskustva.
– Hristova luda je knjiga preispitivanja i svođenja računa. Lirski subjekt iznova proživljava i rekonstruiše čitav sopstveni život, uviđajući koliko je on ispunjen ličnim i istorijskim udesima, časovima uzleta i časovima pada, najdubljim fascinacijama i saživljavanjem sa činjenicama svakodnevice i, na drugoj strani, sudarom sa nepomerivim realnostima. Obeležene naglašenim egzistencijalnim potencijalom, nove pesme Stevana Tontića jesu pesme iskustva. Bez istinski proživljenog i skupo plaćenog iskustva takvih pesama ne bi bilo. Otuda knjiga Hristova luda opisuje pun krug: od zrelosti do sećanja na svetlosti i traume detinjstva, od smrti do ljubavi, od dvostruko anatemisanog Spinoze do izabranog pesničkog plemstva, od drame pevanja do drame mišljenja, od Hristove lude zatečene u negostoljubivom svetu do nezaštićenog svedoka kao sume iskustva ovih nesmirenih, zapitanih i intenzivno dijaloških stihova – kaže o novoj Tontićevoj knjizi Gojko Božović, glavni urednik Arhipelaga.
Rođen 1946. godine, Stevan Tontić je pesnik, prozaist, esejist, antologičar, prevodilac s nemačkog. Pre Hristove lude, objavio je knjiga dvanaest pesama, među kojima se nalaze i knjige: Naše gore vuk (1976), Tajna prepiska (1976), Hulim i posvećujem (1977), Crna je mati nedjelja (1983), Prag (1986), Sarajevski rukopis (1993), Blagoslov izgnanstva (2001), Sveto i prokleto (2009).
Tontić je prevođen je na mnoge strane jezike. Dobitnik je domaćih i međunarodnih priznanja: Šestoaprilske nagrade grada Sarajeva, Šantićeve, Zmajeve, Rakićeve, Kočićeve nagrade grada Banjaluke, Antićeve, kao i nagrade „Dušan Vasiljev“. U Nemačkoj su mu dodeljene nagrada Bavarske akademije lepih umetnosti i nagrada grada Hajdelberga „Književnost u egzilu“.
Posle višegodišnjeg egzila u Nemačkoj (1993–2001, pretežno u Berlinu), vratio se u Sarajevo, gde je živeo kao profesionalni književnik do maja 2014, kada se nastanio u Novom Sadu.